- rungvirvė
- rùngvirvė (hibr.) sf. (1) 1. Skr, Vv virvė rungams surišti: Paveržk rungvirvę, kad rungai nebūtų teip išsiskėtę Vl. Suveržk drūčiai rùngvirvę, kad rungai neklibėtų Jnk. 2. scom. nerangus žmogus: O tu rùngvirve! Šk. Tai rungvirvė tasai Adomas! rš.
Dictionary of the Lithuanian Language.